- سعید بن مبارک (سَ)
ابن مبارک بن علی بن عبدالله بن سعید بن محمد بن نصر بن عاصم بن عباد بن عاصم. نسبت او بابن دهان نحوی میرسد. از نحویان بزرگ و افاضل لغویان است. لغت و عربیت را از رماتی فراگرفت و حدیث را از هبه الله بن محمد و جز آنان فراگرفت. و بسال 494 ه. ق. در شهر طابق متولد شد و شب عیدفطر سال 569 بموصل درگذشت. او راست: تفسیر قرآن در چهارجلد. شرح الایضاح ابی علی فارسی در 40 جلد. شرح اللمع ابن جنی که آن را المغره نامیده است. کتاب الاضداد. ازاله المراء فی الغین والراء. کتاب الدروس در نحو. کتاب الریاضه. کتاب الضادو الظاء معروف به غنیه و کتابهای دیگر. (از معجم الادباء ج 4 ص 241). رجوع به روضات الجنات صص 314- 315